Sint Maarten is het eerste feest van de grote advent. Het is ook het eerste feest dat in het teken staat van het licht, maar ook van elkaar zien en delen. De natuur toont zich op zijn allerruwst, de mens trekt naar binnen in de warme omhulling van het huis en ontsteekt er het vuur en de lichten.
De dagen zijn al aardig kort geworden. De zon gaat zo tegen half vijf onder. De sterren verschijnen zo vroeg aan de avondhemel dat ze door de kinderen volop beleefd kunnen worden.
De mooie gewoonte om kinderen in de vroege avond met lantarens – liefst zelfgemaakte – zingend door de straten te laten trekken, is het waard om onderhouden te worden. In de steeds donkerder wordende wereld, licht datgene op wat innerlijk licht geworden is, of worden wil. Het is niet toevallig dat de lantarens versierd zijn met zon, maan en sterren, die ook in de liederen bezongen worden. Het gaat om de hemelkrachten, die via de menselijke ziel op aarde werkzaam willen worden.
Het is niet altijd zomaar een lichtje waar de kinderen mee lopen, de kinderen van de vrije school hebben vaak een uitgeholde knol, waar een waxinelichtje in brandt.
Maar waarom die lichtjes en waarom draagt dit feest de naam van Sint Maarten?
Het feest van Sint Maarten is een feest van offerbereidheid, van goedheid en van deemoed. De Romeinse ruiter Martinus (Maarten) gaf de helft van zijn mantel aan de arme bedelaar bij de poort van de stad Amiens. De nacht hierop volgend wordt Martinus wakker van een helder licht dat hem beschijnt. Op dat moment verschijnt Christus aan hem in de gestalte van de bedelaar. Hij heeft de helft van de mantel van Martinus om zijn schouders. Dit maakt zoveel indruk op hem, dat hij zichzelf de volgende dag laat dopen. Hij verlaat het leger op 40 jarige leeftijd en wijdt de rest van zijn leven aan het Christendom en wordt uiteindelijk op 4 juli 371 bisschop van Tours.
Dit was een bijzondere daad, het schenken van de mantel, want de Romeinse soldaten kregen die niet zomaar van het leger, ze moesten er zelf voor betalen, maar dan was het ook echt iets van hen zelf. De mantel van Martinus was een ruime officiersmantel en hij vond dat hij met de helft ook wel warm zou blijven. In deze tijd hebben we vaak ruim genoeg van iets en hebben we ook de bereidheid om dat met anderen te delen zonder iets terug te willen krijgen? Misschien kunnen wij ook af en toe van ons paard afstappen en iets aan onze medemens geven.
Sint Maarten stierf op 81 jarige leeftijd op 8 november 397 en werd op 11 november 397 begraven in de Basilik van Tours. Het feest wordt dus op zijn begraafdag gevierd.
Daarnaast is ook Sint Maarten deels een oogstfeest. De aardvruchten, zoals bieten en knollen, zijn geoogst. Deze vruchten uit de donkerte van de aarde hollen we uit en verlichten we van binnen. Vroeger nam men daarvoor de laatste knolletjes die geoogst werden. Ze werden versierd met maan, zon en sterren. Eerst was het een feest voor iedereen, waarbij men in processie liep. Later werd het een kinderfeest. De boeren maakten het land klaar voor de winter. De rijke oogst lag in de schuren. De kinderen togen met "bedelzakjes" langs de deuren en kregen dan noten, vruchten en fruit mee.
Het interessante van de viering van het feest van Sint Maarten - als de kinderen met hun lichtjes zingend langs de deuren gaan - is dat zij zowel de rol van Martinus als die van de bedelaar spelen. Zij brengen licht en vreugde naar de mensen en tegelijkertijd ontvangen zij als bedelaars. Het feest leert hen, als het goed is, te geven en te ontvangen.
Sint Maarten bij ‘Bij Noa Thuis’.
Het Sint Maartenfeest glijdt geleidelijk en als vanzelf ons huis binnen. We zijn al volop bezig met de oogst, wat biedt de natuur ons allemaal in deze tijd. Met het Sint Maartenfeest in zicht hollen we samen een grote pompoen uit en maken er soep of pannenkoekjes van. En ook toveren we met elkaar knolletjes, wortels of andere groenten tot mooie lichtjes om.
Ondertussen zingen we de liedjes en luisteren naar het verhaal.
Soms maken we met de wat grotere kinderen een kleine traktatie voor de kinderen die aan de deur zullen komen op 11 november met hun prachtige lichtjes.
Gezellig met zijn allen om de tafel, genietend van een warme sfeer.